Blabladory
Podobnie jak nowofundland i landseer rasa pochodzi z południa Nowej Fundlandii. W XVIII wieku była wykorzystywana przez rybaków do pracy na kutrach (psy pomagały przy wyciąganiu sieci, aportowaniu przedmiotów, a nawet ratowaniu tonących). Nazywane były psami św. Jana. Do Europy pierwsze psy tej rasy sprowadził w 1870 lord Malmesbury (błędnie nazywając je "psami z Labradoru"), który razem z synem rozpoczął ich hodowlę w Wielkiej Brytanii.
To właśnie dzięki brytyjskim próbom hodowli, podejmowanym między innymi przez Earla Malmesbury (1778-1841), ukierunkowanym konsekwentnie na zdolności łowieckie rasy, stała się ona popularna wśród polującej szlachty. Dnia 7. lipca 1903 rasa Labrador Retriever została oficjalnie uznana jako rasa samodzielna przez angielski klub kynologiczny.
To właśnie dzięki brytyjskim próbom hodowli, podejmowanym między innymi przez Earla Malmesbury (1778-1841), ukierunkowanym konsekwentnie na zdolności łowieckie rasy, stała się ona popularna wśród polującej szlachty. Dnia 7. lipca 1903 rasa Labrador Retriever została oficjalnie uznana jako rasa samodzielna przez angielski klub kynologiczny.